Rozdział 13 - ''Gabi!!!!!!!!''

Rozdział 13

Następnego dnia, obudziłam się wtedy, kiedy wstać chciała Patrycja, czyli o 5.30. Gdy nakarmiłam ją i postanowiłam, że już nie będę spać, włożyłam ją z powrotem do kojca i poszłam do łazienki się wykąpać i ubrać. Zdążyłam w samą porę, ponieważ z naszej sypialni dobiegł krzyk Marco.

-Nie wolno budzić tatusia – mała tylko leciutko uśmiechnęła się. Śmiesznie to wyglądało, bo nie miała jeszcze ząbków, dlatego ja i Reus zaczęliśmy się śmiać.

-Marco zajmij się nią . Prrooooszę – zrobiłam oczy kota ze Shreka – tylko przez chwilę.

-Chwilę – dał mi buziaka na co Pati śmiesznie i słodko parsknęła.

Ja poszłam do mojego pokoju – mieliśmy na wszelki wypadek dodatkowe 4 pokoje. No więc.. poszłam do mojego pokoju, zamknęłam drzwi, otworzyłam okno, usiadłam na parapecie i zaczęłam podśpiewywać 'Try'. Po chwili moje podśpiewywanie zamieniło się w wycie, a to nie oznaczało nic dobrego. Głowa wychyliła mi się za parapet i zaczęłam spadać...

Marco

Gabi poszła na górę do swojego pokoju i zaczęła 'wyć'. Oczywiście głośno ładnie śpiewać, ale coś mnie nie pokoiło, więc właśnie dlatego włożyłem małą do kojca i poszedłem na dół pod jej okno nagle zaczęła spadać...

-Kochanie nic ci nie jest? - spytałem drżącym głosem

-Dziękuję Marco – szepnęła mi po czym pojedyncza łza spłynęła jej po policzku.

-Moim obowiązkiem jest cię chronić, więc nie dziękuj – otarłem jej łzę

Zaniosłem ją do naszej sypialni i nakryłem ją kocem

-Dziękuję, że jesteś – musnąłem jej policzek po czym położyłem się koło niej i oboje zasnęliśmy.

Obudziła nas Patka. Ja chciałem wstać, lecz Gabrysia powiedziała, że ona to zrobi. Chwilę się

posprzeczaliśmy się , ale wkońcu CUDEM mnie przekonała. Po 5 minutach była już na łóżku z Patką pośrodku.

Musiałem wstać z łóżka , bo przyszedł koleś z naszej paczki – Mario, a z nim jakaś dziewczyna.

-No witam gołąbeczki. Marco jestem. Miło cie... - zobaczyłem Magdę

-BOŻE serio?! - pomyślałem, lecz okazało się że na głos

-No co? - spytała Magda

-Nic, nic. Chodź Gotze na chwile. Madzia dziewczyny są na 2 pietrze

-Ok. - usłyszałem odpowiedź z ust dziewczyny wchodzącej po schodach

-Możesz mi powiedzieć o co chodzi? Tą też zostawisz po tygodniu – szepnąłem. No może nie szepnąłem ale powiedziałem cicho.

-Nie. Ja ją naprawdę kocham. Zrozum to w końcu! - wykrzyknął po czym wyszedł, ale wrocił. - Przepraszam. - dodał

-Spoko. Przyzwyczaiłem się. - zaśmialiśmy się

Para posiedziała u nas z godzinkę? Nieee . No może 3, ewentualnie do 22.30, a następnie poszła do domu mojego przyjaciela.

,,Następnego dnia szedłem ulicą z treningu, opóźnił nam się do 22.30. Byłem ulicę od mojego domu. Jakieś typy szły za mną, ja się tym nie przejąłem. Gabi wyszła tarasem, bo zobaczyła mnie i chciała się przywitać. Nie zauważyła ich. Chciała mnie bronić. Jeden z nich złapał mnie, drugi z nich wyciągnął pistolet, strzelił w Gabi. Prosto w jej serce. Płakałem, drugi raz w moim życiu, płakałem. Ten 'Marco Reus' – piłkarz, który nigdy się nie poddaje, jest twardy płakał. Zobaczyłem jej ciało, jej otwarte oczy. Oni – te ciulowate gnojki, zabili moją narzeczoną. Zabili ją. Zadzwoniłem na policję i pogotowie. Przyjechali po kilku minutach. Czy nasza historia już się skończyła?''

Płakałem, nie wstydziłem się tego.

-Gabi!!!!!!! - krzyczałem najgłosniej jak się da. - Nie odchodź!!!!!! Proszę... - ostatnie słowo wyszeptałem.